Kościół i synagoga: przed i po Vaticanum II
24 września 2021
Tłumaczenie polskie za:
https://novusordowatch.org/2021/09/church-and-synagogue-before-after-vatican2/
Cytaty z Pisma Świętego zaczerpnięte z Biblii Wujka (1962)
„Brak zerwania z przeszłością” – ciąg dalszy…
Aby dostrzec wyraźne zerwanie, jakie istnieje między sektą Novus Ordo (posoborowiem) a Kościołem rzymskokatolickim w odniesieniu do jej poglądu na odstępczy judaizm (tj. „judaizm” po przejściu ze Starego do Nowego Przymierza), nie jest konieczne przedzierać się przez skomplikowane tomy teologii.
Jednym prostym sposobem na rozpoznanie i zrozumienie zasadniczej różnicy między nimi jest przyjrzenie się, jak rzymskokatolicka modlitwa wstawiennicza za Żydów, która jest ofiarowana w Wielki Piątek, różni się od wersji posoborowej. Omawiamy to szczegółowo tutaj:
https://novusordowatch.org/2021/04/for-fear-of-the-jews-novus-ordo-good-friday-prayer/
http://tenetetraditiones.blogspot.com/2018/03/zakazana-modlitwa-z-okazji-wielkiego.html
Innym prostym sposobem jest przyjrzenie się, jak dziś przedstawiane jest średniowieczne dzieło sztuki znane jako Ecclesia et Synagoga („Kościół i Synagoga”). Ten zestaw posągów lub rzeźb stanowi wizualną reprezentację relacji między Kościołem a Synagogą.
Zacznijmy od tradycyjnego przedstawienia, które opiera się na autentycznym, prawdziwie katolickim rozumieniu relacji między Kościołem katolickim a odstępczymi Żydami, od 33 r.ne do mniej więcej 1960 r.:
Co tu widzimy?
Zarówno Kościół, jak i Synagoga są przedstawiane jako kobiety, ale Kościół przedstawiony po lewej stronie jest ukazany jako mocno trzymający się krzyża i kielicha, narzędzi zbawienia, swojej nadziei i siły oraz racji istnienia. W koronie na głowie Oblubienica Chrystusa króluje triumfalnie (triumfalizm!), ufna co do swojego miejsca i misji, którą otrzymała od swego Oblubieńca, który zwyciężył świat (por. J 16, 33).
Po prawej stronie widzimy kobietę reprezentującą Synagogę. Opaska symbolizuje jej zaślepienie w odrzuceniu Mesjasza (por. Rz 11,7,25; por. 2 Kor 3,13-16; Mt 15,14), z głową bez korony opadającą w konsternacji i wstydzie. W prawej ręce trzyma złamane berło, pokazując, że jej panowanie dobiegło końca; tablice Prawa wymykają się jej z lewej ręki, gdyż uczynki Prawa ustąpiły miejsca wierze Ewangelii (por. Ga 3,24-25; por. Mt 5,17).
Kontrast między tymi dwiema kobietami jest uderzający, a przesłanie jest jasne: Kościół Katolicki zastępuje Synagogę, tak jak Nowe Przymierze zastępuje Stare: „…znosi pierwsze, aby ustanowić drugie (Hbr 10:9).
Spójrzmy teraz na współczesne wykonanie tej samej rzeźby, słusznie nazwanej Synagoga et Ecclesia w naszych czasach:
https://callmejorgebergoglio.blogspot.com/2015/10/skorkas-speech-at-unveiling-of-synagoga.html
Co tam widzimy?
Zarówno Kościół, jak i synagoga są nadal przedstawiane jako kobiety, ale teraz synagoga jest pokazana po lewej, a Kościół po prawej. Już nie stoją, tylko siedzą i są wyraźnie przedstawione jako równe sobie. Obie noszą teraz korony, a synagoga nie ma już zawiązanych oczu. Każda kobieta jest ukazana, jak patrzy na Pismo Święte drugiej, jakby szukała w nim instrukcji.
Najwyraźniej ta nowa interpretacja wyraża „wzajemny dialog” między Kościołem katolickim (to znaczy sektą Novus Ordo) a pozostałymi odstępczymi Żydami, jak gdyby ta ostatnia, nazywana „synagogą szatana” w Nowym Testamencie (Apok 3:9), miała czego nauczać prawdziwy Kościół, który jest „filarem i utwierdzeniem prawdy” (1 Tm 3,15) i jest oświecona przez samego Boga (por. J 14:16; J 16:13; 1 J 2: 27).
Ta uderzająca różnica w dwóch sposobach oddania Ecclesia et Synagoga bardzo dobrze podsumowuje zasadniczą rozbieżność między tradycyjnym katolickim nauczaniem o judaizmie a nauczaniem Novus Ordo. Nie możemy zatem mówić o rozwoju. Nie jest to rozwój, ale zepsucie, ponieważ to ostatnie nie buduje na poprzednim, ale mu zaprzecza.
Nawet ludzie, którzy nie są tradycyjnymi katolikami i dlatego być może uważają, że współczesna wersja rzeźby jest bardziej odpowiednia, będą musieli przyznać, że te dwie interpretacje są ze sobą radykalnie niezgodne. Oznacza to, że sprzeczność między nimi jest oczywista, a ta sprzeczność opiera się na zerwaniu w teologii, które nastąpiło głównie podczas Soboru Watykańskiego II (1962-65), a konkretnie w jego deklaracji Nostra Aetate, i o to właśnie chodzi.
Sam nasz Błogosławiony Pan dał światu uderzającą wizualną reprezentację, że Stare Przymierze ustało („niszczeje” – 2 Kor 3,14), kiedy uczynił, że zasłona świątyni została rozdarta, gdy „oddał ducha” (Mk 15,37) na krzyżu, aby przypieczętować Nowy Testament Swoją krwią (por. Hbr 13,20).
Niektórzy mogą się sprzeciwić: Ale jakie to ma znaczenie, jeśli jakiś artysta tworzy inną wersję Ecclesia et Synagoga? Co to ma wspólnego z (domniemanym) Kościołem Katolickim?
Powodem, dla którego ma to znaczenie, jest to, że artysta, który dokonał teologicznie błędnej interpretacji, Joshua Koffman, otrzymał to zlecenie od Uniwersytetu św. Józefa w Filadelfii – oczywiście jezuickiej szkoły i oficjalnie „rzymskokatolickiej”. Okazją do bluźnierczej pracy była właśnie 50. rocznica Soborowego Nostra Aetate, a na kampusie uniwersyteckim umieszczono odlew z brązu. Co najważniejsze, Synagoga i Ecclesia w naszych czasach zostały uroczyście „pobłogosławione” przez „papieża” Franciszka podczas jego podróży do Stanów Zjednoczonych 27 września 2015 r. Oto dowody wideo:
https://www.youtube.com/watch?v=PENkIjryFhg
https://sites.sju.edu/ijcr/vision-statement/story-sculpture-enshrines-institutes-mission/
Jak widać na filmie, rabin Abraham Skorka był obecny przy nieważnym błogosławieństwie. Skorka jest wieloletnim przyjacielem Franciszka z czasów spędzonych w Argentynie. Podobnie jak fałszywy papież, rabin również kpi z Jezusa Chrystusa.
https://forward.com/news/321629/pope-francis-makes-surprise-stop-to-bless-sculpture-symbolizing-catholic-an/
https://novusordowatch.org/2013/03/bergoglio-honors-jewish-rabbi-skorka/
Możemy zatem podsumować w następujący sposób: Heretycka wersja Synagoga et Ecclesia jest artystycznym przedstawieniem teologicznej rewolucji Vaticanum II w odniesieniu do judaizmu. Zatwierdził ją rabin Skorka i nosi oficjalne poparcie najwyższego autorytetu Kościoła Novus Ordo, pana Jorge Bergoglio, człowieka, który pod pseudonimem „Papież Franciszek” udaje Wikariusza Chrystusa.
Ostatnia ciekawostka: Na podstawie, na której spoczywa rzeźba na Uniwersytecie św. Józefa, widnieje napis: „Istnieje bogata komplementarność między Kościołem a narodem żydowskim, która pozwala nam pomagać sobie nawzajem w wydobywaniu bogactwa Słowa Bożego” (źródło poniżej). Autor jest zanotowany jako „papież Franciszek”.
https://sites.sju.edu/ijcr/vision-statement/story-sculpture-enshrines-institutes-mission/
W odniesieniu do Żydów wydobywających bogactwa Słowa Bożego, nasz Błogosławiony Pan miał bardzo jasne przesłanie:
Badajcie Pisma, gdyż wam się zdaje, że w nich życie wieczne macie; a one są, które świadectwo dają o mnie; a do mnie przyjść nie chcecie, abyście życie mieli. Chwały od ludzi nie biorę. Ale poznałem was, że miłości Bożej nie macie w sobie. Ja przyszedłem w imię Ojca mego, a nie przyjmujecie mnie; jeśli inny przyjdzie w imię swoje, jego przyjmiecie. Jakże możecie wierzyć wy, którzy chwałę jeden od drugiego bierzecie, a chwały, która od samego Boga jest, nie szukacie? Nie sądźcie, że ja was oskarżać będę u Ojca; jest, który was oskarża, Mojżesz, w którym wy nadzieję macie. Gdybyście bowiem wierzyli Mojżeszowi, i mnie byście zapewne wierzyli; o mnie bowiem on pisał. Lecz jeśli jego pismom nie wierzycie, jakże moim słowom uwierzycie?
(J 5:39-47; tłumaczenie Wujka)
Wszystko, co robi Franciszek, to utwierdzanie niewierzących Żydów w ich błędach. W ten sposób pokazuje, że nie ma miłości w swoim sercu – nie ma miłości do Boga i nie ma miłości do narodu żydowskiego.
https://novusordowatch.org/2020/04/good-friday-plea-conversion-of-jews/
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz