Apostazja po łacinie: modernista ks. Reginald Foster, czołowy łaciński ekspert Watykanu, umiera w Boże Narodzenie

 

Apostazja po łacinie: modernista ks. Reginald Foster, czołowy łaciński ekspert Watykanu, umiera w Boże Narodzenie

28 grudnia 2020 r

Tyle wiedzy, ale nie ma wiary…

 

Ks. Reginald Foster (1939-2020) już dawno zrezygnował z noszenia koloratki…

W Boże Narodzenie niespodziewanie odszedł ks. Reginald Thomas Foster, O.C.D. (1939-2020), najwyraźniej z powodu komplikacji związanych z COVID-19. Imię zakonnika karmelity bosego prawdopodobnie nie przypomina się  większości ludzi, ale przez dziesięciolecia był on najważniejszą osobą w Watykanie. „Reggie”, jak lubił być nazywany, był najważniejszym żywym autorytetem w dziedzinie języka łacińskiego, z pewnością w Kościele Watykańskim II i prawdopodobnie na całym świecie.

Wyświęcony w Rzymie 17 kwietnia 1966 r., Tuż po Soborze Watykańskim II, ks. Foster posiadał ważne święcenia kapłańskie i dlatego jest „kapłanem na wieki według porządku Melchizedeka” (Hbr 5: 6). Jednak to, czego już nie posiadał, to wiara rzymskokatolicka, którą utracił w pewnym momencie podczas rewolucji Novus Ordo rozpoczętej w latach sześćdziesiątych.

Niestety ks. Reginald był kwintesencją modernistycznego Soboru Watykańskiego II - odrzucił tradycyjną i prawdziwą religię rzymskokatolicką, którą wyznawał wcześniej, jako w zasadzie zbiór dawnych bzdur, z radością przyjmując nowości religii Novus Ordo. Więcej o tym za chwilę.

Najpierw porozmawiajmy o umiejętnościach łacińskich Fostera. Był więcej niż ekspertem. Pracując w Watykańskim Departamencie Listów Łacińskich w Sekretariacie Stanu od 1970 do 2009 roku, był czołowym latynistą w Wiecznym Mieście. Tłumaczył, korygował i pomagał komponować dla wszelkiego rodzaju oficjalnych dokumentów watykańskich, od prostych przesłań po całe encykliki, aby upewnić się, że łacina jest poprawna. Wymyślił także nowe wyrażenia, gdy wymagały tego okoliczności. Gdy powstawała np. Nowa diecezja, musiała otrzymać oficjalną łacińską nazwę, a ks. Reginald miał za zadanie wymyślić to. W Watykanie Foster był niezbędny:

Watykan… stwierdził, że bez niego się nie obejdzie. Kiedy była do przetłumaczenia encyklika; list gratulacyjny do kardynała lub biskupa do napisania; współczesny termin, jak „mikroczip”, śpiewany jako łaciński odpowiednik (wybrał „assula minutula electrica”: „malutki bursztynowy wiór drzewny”); lub po zatwierdzeniu przez Jana Pawła II rozporządzenia o zakazie palenia w Watykanie i wywieszeniu znaku (zaproponowł sformułowanie: „Vetatur Fumare”), zwracał się on raz po raz do o. Fostera.

(Margalit Fox, „Reginald Foster, Vatican Latinist Who Tweeted in the Language, Dies at 81”, The New York Times, 27 grudnia 2020)

Poniższe klipy wideo dają wyobrażenie o niezrównanej wiedzy Fostera i wyjątkowym znaczeniu w Rzymie:

Magazyn Inside the Vatican zamieścił niedawno interesujący artykuł o łacińskim geniuszu:

• „Nie ma litery J po łacinie, Wasza Świątobliwość”

https://insidethevatican.com/magazine/theres-no-j-in-latin-your-holiness/

Wagę Fostera dodatkowo podkreśla fakt, że Wiadomości Watykańskie doniosły o jego śmierci, a obecny Antypapież przesłał kondolencje:

• „Znany watykański latynista, ks. Reginald Foster umiera w Boże Narodzenie ”

https://www.vaticannews.va/en/vatican-city/news/2020-12/father-reginald-foster-vatican-radio-latinist.html

• „Papież przesyła kondolencje za śmierć ks. Reginald Foster ”

https://www.vaticannews.va/en/pope/news/2020-12/pope-francis-telegram-vatican-latinist-reginald-foster.html

• Zeskanowany obraz: telegram Franciszka do przełożonego karmelitów za pośrednictwem sekretarza stanu

https://wdtprs.com/wp-content/uploads/2020/12/20_12_27_SecState_Foster-725x1024.png

Kilka interesujących anegdot i innych ciekawostek biograficznych na temat „Reggie” można znaleźć w następującym artykule na temat jego śmierci:

• Wspomnienie ks. Reginald Foster (1939-2020) autorstwa Johna Byrona Kuhnera

https://www.firstthings.com/web-exclusives/2020/12/remembering-fr-reginald-foster-1939-2020

Foster miał kiedyś swój własny program w Radiu Watykańskim pod tytułem The Latin Lover. Nagrania programu zostały zarchiwizowane i udostępnione na tym blogu:

• Archiwum The Latin Lover z ks. Reginald Foster, z Radia Watykańskiego

Foster urodził się i zmarł w swoim rodzinnym Milwaukee w stanie Wisconsin. Był pierwszym Amerykaninem, który pracował dla wydziału łacińskiego w Watykanie. Wykładał także na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie, w „klasach do 120 osób”, co zostało upamiętnione w artykule prasowym. Jego niekonwencjonalny sposób nauczania łaciny został zachowany w dwóch tomach, a także w Internecie:

• Książka: Ossa Latinitatis Sola - The Mere Bones of Latin

• Książka: Ossium Carnes Multae - Obfite mięso kości

• Witryna internetowa: Latinitatis Corpus, Reginaldo Procuratore - The Body of Latin, Reginald jako kierownik

• Witryna internetowa: poznaj łacinę z ks. Reginald Foster

http://frcoulter.com/latin/index.html

Chociaż był karmelitą, w pewnym momencie ks. Reginald zrezygnował z habitu i koloratki. Watykanista John Allen pisze: „Wyglądał jak hydraulik, a nie światowy mistrz łaciny i watykański potentat, ubrany w niebieskie spodnie robocze i niebieską kurtkę robotniczą”. Zacytowany wcześniej artykuł w New York Times dodaje, że „wyglądał jak portowiec, ubrany jak woźny, zaklął jak marynarz (zwykle po łacinie) i mówił po łacinie z rzeczną płynnością rzymskiego mówcy”.

Tak, miał luźny język. Allen opowiada anegdotę o jego „francuskim”:

… W końcu zapytałem [Fostera], gdzie jest jego zdjęcie papieża. Urzędy Watykanu są trochę podobne do urzędów służby cywilnej w Wielkiej Brytanii, ponieważ wszystkie mają wizerunki królowej, a jeden z nich nie miał wizerunku papieża. Foster rozpoczął pełną przekleństw anegdotę o tym, jak kiedyś pojawił się robotnik z drabiną i portretem papieża, najwyraźniej skierowany przez przełożonego zirytowanego nieposłuszeństwem Fostera.

„Powiedziałem mu, żeby zabrał tę .. rzecz i .. nie wracała” - powiedział Foster, nie sugerując przez chwilę, że było to najmniej niezwykłe.

(John L. Allen, Jr., „Śmierć legendarnego latynisty zostawia...”, Crux, 28 grudnia 2020)

Z kolei Pismo Święte napomina nas: „Niech z ust waszych nie wychodzi zła mowa; ale to, co dobre, dla budowania wiary, aby udzielało łaski słuchającym ”(Ef 4:29).

Ale najgorsze dopiero nadejdzie.

W 1998 roku artykuł o Fosterze w gazecie w Minneapolis stwierdził:

Kilku amerykańskich seminarzystów w Rzymie w oddzielnych wywiadach opisuje go jako „dzieło” (okaz opery). A oni nie znają wszystkiego.

Na przykład, o porankach, sam w swoim pokoju w klasztorze, Foster mówi, że odprawia mszę tak, jak stworzył go Bóg.

„Jestem naturalistą, nudystą. Lubię odprawiać mszę  nago. Jeśli Bogu się to nie podoba - przepraszam ”.

(Nolan Zavoral, „Kapłan zachowuje łacińskie wpływy w Watykanie”, Star Tribune, 4 lipca 1998, str. B10; kursywa podana).

Według jednego z jego uczniów, „spowodowało to mały rozłam w Kurii”, ale „Foster twierdzi, że został źle zacytowany” (John Byron Kuhner, „The Vatican’s Latinist”, The New Criterion, vol. 35, n. 7). Błędnie cytowany lub nie, skandal jest taki sam i nie wygląda na to, że Foster podjął jakiekolwiek kroki, aby zaradzić temu publicznie.

Ten sam artykuł w Star Tribune donosi o innym przypadku skandalicznych uwag króla łaciny:

Foster sprzeciwia się także niektórym priorytetom kościoła, gdy nie ma wśród nich łaciny.

„Mają tu obsesję na punkcie seksu” - mówi, mając na myśli Watykan. „Ta cała sprawa aborcji. Kościół jest wszędzie i krzyczy: „Bóg tego nie chce! To jest tragiczne! ”

„Włożył w to całą energię, zamiast edukować naszych ludzi. . . którzy nie znają łaciny i wielu innych rzeczy… ”

Co można powiedzieć w obliczu takich komentarzy? Czy on żartował? Być może. Ale czy żartował czy nie… to nie jest zabawne.

Jak w przypadku każdego modernisty, podstawową wadą Fostera było po prostu to: nie wierzył. To nie jest przesada, ponieważ następująca rozmowa z antyreligijną osobowością telewizyjną Billem Maherem, tuż poza Watykanem, pokazuje ponad wszelką wątpliwość:[link]

Tam widzisz, co ks. Reginald pomyślał o prawdziwej religii rzymskokatolickiej: publicznie szydził z niej, poniżał ją, poniżał i wyrażał niedowierzanie - a wszystko to pod pozorną przykrywką „humoru”.

Przyjrzyjmy się trochę temu haniebnemu wywiadowi.

Katolik, który stał się agnostykiem, Maher zaczyna od banalnego zarzutu, który jest równie tani, jak popularnie pociągający: spójrz na te wszystkie drogie pałace watykańskie! Z pewnością Chrystus nie chciałby takiego luksusu! W odpowiedzi zacytujemy słynnych księży radiowych, księży Leslie Rumble i Charlesa Carty'ego, którzy odnieśli się do tego w jednym ze swoich wielu odcinków w latach trzydziestych XX wieku:

[Zarzut] 485. Jezus nie miał gdzie położyć głowy, a jednak Papież mieszka w wielkim pałacu, posiada ogromnych bogaczy cieszących się luksusem i wygodą.

[Odpowiedz] Papież mieszka w Watykanie ani przez chwilę nie udając, że jest jego właścicielem, ponieważ jest to po prostu siedziba największej pojedynczej instytucji na ziemi, zawierającej centralne biura administracji tego Kościoła, o którym Chrystus powiedział, że wyrośnie z ziarna gorczycy w wielkie drzewo. Budynki takie jak Watykan są budowane na pokolenia, w których Papież musi wieść proste i Chrystusowe życie. Absurdem jest twierdzenie, że Papież posiada bajeczne bogactwo. Równie dobrze możesz akredytować wszystkie aktywa Bank of England dyrektorowi tego banku. Papież nie żyje też na tłustej ziemi, ciesząc się luksusem i wygodą. Ma skromny stół, mało rozrywek, poświęca od dwunastu do szesnastu godzin dziennie na ciężką, zmartwioną pracę z wielką odpowiedzialnością i prawie nie zna znaczenia słowa łatwość. Papież musi umieć spotykać się z królami na ich własnym poziomie, a wierni nalegają na zapewnienie mu kwater odpowiednich dla jego pozycji i godności. Ale te zewnętrzne znaki nie dają żadnej wskazówki co do osobistego życia duchowego Papieża.

[Zarzut] 486. Pałace nie są konieczne, aby papieże mogli spotykać się z królami na ich własnym poziomie. Wszyscy mężczyźni są równi.

[Odpowiedz] Wszyscy ludzie są równi, o ile każdy jest ludzką duszą przed Bogiem i musi spotkać się z tym samym sędzią. A Bóg nie będzie bardziej wyrozumiały dla Papieża niż dla prostego laika. Ale nie wszyscy mężczyźni są równi pod innymi względami. Chrystus z pewnością dał Apostołom wyższy urząd niż zwykli chrześcijanie, a oni i ich następcy mieli rządzić wiernymi. Pierwszeństwo na tej ziemi wynika z urzędu, ale urząd niekoniecznie czyni człowieka lepszym jako chrześcijanina. Może być lepszy lub nie, i odpowie za swoje życie tak jak każdy inny.

(Rev. Dr. Leslie Rumble i Rev. Charles Mortimer Carty, Radio Replies, vol. 1 [St. Paul, MN: Radio Replies Press Society, 1938], s. 107. Dostępne w Internecie tutaj http://www.radioreplies.info/radio-replies-vol-1.php?t=46.)

Zgadzając się z Maherem, Foster ugruntował w umysłach niezliczonych dusz pogląd, że watykańskie kościoły i pałace są w rzeczywistości skandalem sprzecznym z Ewangelią, podczas gdy prawdziwym skandalem była jego własna nikczemna kpina z katolicyzmu.

Kiedy Maher drażnił go dogmatem wiecznej kary, Foster z pogardą odrzucił „ten piekielny interes” jako „starą katolicką rzecz” i zauważył: „To wszystko minęło, to wszystko skończone”. Jeśli może podświadomie opisywał swoją utratę wiary, było to całkiem trafne: wszystko zniknęło, wszystko skończone. Nic nie zostało, idź dalej. Pomyśl o wszystkich męczennikach, z których Foster bezgranicznie szydził swoją heretycką uwagą. Znosili najbardziej okrutne bóle i śmierć, zamiast zdradzić choćby jedną jotę katolickiego dogmatu - a Foster po prostu pluł na ich groby. Podeptał ich najwyższe akty miłości do Chrystusa, nie wspominając o samym Ukrzyżowanym, który powiedział Poncjuszowi Piłatowi: „Po to się narodziłem i na to przyszedłem na świat; żebym dawał świadectwo prawdzie ”(J 18, 37). Niemal można usłyszeć, jak Foster odskakuje w samych słowach Piłata: „Co to jest prawda?” (w. 38).

Św. Jan Apostoł ostrzegał swoje umiłowane dzieci: „Kto się buntuje i nie trwa w nauce Chrystusa, nie ma Boga. Kto trwa w nauce, ten ma i Ojca, i Syna ”(2 J 9). Aby rozbawić ks. Reginald, zacytujemy go również z łacińskiej Wulgaty: „Omnis qui recedit, et non permanentet in doctrina Christi, Deum non habet: qui permanentet in doctrina, hic et Patrem et Filium habet”.

Kpiny Fostera z Mszy o północy z okazji narodzin Chrystusa 25 grudnia jako „wszystkio bzdura” pasują do jego pogardy dla świętości. Chociaż nie jest dogmatem, że Chrystus Pan urodził się o północy 25 grudnia, jest to jednak czcigodna tradycja i nie bez powodu. Chociaż nie lubimy polecać materiałów Taylora Marshalla - w przeszłości słusznie krytykowaliśmy jego tandetne dzieło - jego prezentacja wideo o tym, jak wiemy, że Chrystus urodził się 25 grudnia, zwięźle przedstawia dowody historyczne.

Podejście Fostera do idiotycznego zarzutu Mahera, że ​​oddawanie czci niezliczonym świętym poddaje w wątpliwość twierdzenie katolicyzmu o monoteistyce, było również całkowicie haniebne. Nie tylko zdawał się uznawać słuszność sprzeciwu, ale także odwołał się do ankiety przeprowadzonej wśród Włochów na temat preferowanych przez nich świętych, do których modlą się w czasach kryzysu. Reggie narzeka, że ​​Nasz Błogosławiony Pan zajął dopiero szóste miejsce na liście. Jednak ten skandal tak naprawdę nie jest jednym z nich, ponieważ można go bardzo łatwo wyjaśnić: kiedy ludzie są pytani o to, do jakich świętych się modlą, prawdopodobnie nie odpowiedzą „Jezus Chrystus”, ponieważ Jezus Chrystus nie jest zwykłym Świętym, ale Synem Bożym . Żaden katolik nie odpowiedziałby na pytanie: kto jest twoim ulubionym świętym? - „Pan nasz Jezus Chrystus”. A pytanie nie brzmiało: do kogo się modlisz? ale, do jakich świętych się modlisz? Katolik zna różnicę między Bogiem a świętymi. Najwyraźniej ks. Reginald tego nie wie, a może pomyślał, że to też jest po prostu nonsens.

Jest oczywiste, że nawiązując kontakt z bluźnierczym i lekceważącym Fosterem, Maher z radością utwierdził się w odrzuceniu katolicyzmu i pogardzie dla prawdziwej religii. Ks. Reginald odniósł sukces w swojej roli „fałszywego apostoła” (por. 2 Kor 11, 13-14), gorsząc dusze w najprawdziwszym znaczeniu tego słowa.

Nawiasem mówiąc, wywiad z Fosterem jest częścią bluźnierczego i antyreligijnego dokumentu Mahera Religulous (2008), filmu tak złego, że nawet oficjalny organ informacyjny Konferencji Biskupów Katolickich w Stanach Zjednoczonych Novus Ordo potępił go: „Wśród Wierzeń katolickich Maher wyraźnie dyskredytuje narodziny Jezusa z dziewicy, Niepokalane Poczęcie i rzeczywistą obecność Chrystusa w Eucharystii. Kwestionuje nawet historyczne istnienie Jezusa ”, pisze recenzent filmowy Harry Forbes dla USCCB, który wystawił mu najgorszą możliwą ocenę. A w nim największa gwiazdy  łaciny Watykanu. Gratulacje.

Na wypadek, gdyby ktoś się zastanawiał, w jaki sposób Fosterowi udało się uciec od tak oburzających słów i bezbożnego zachowania, John Allen zapewnia odpowiedź: „Jednym słowem, był żywym dowodem na to, że bycie niezbędnym jest ostatecznym asem w rękawie”.

Ale była też inna strona ks. Reginald. Jego irytujący temperament został zrekompensowany niezwykłą uprzejmością jako osoby i hojnością (na przykład oferował wszystkie swoje zajęcia za darmo i hojnie pomagał potrzebującym). Te cechy, dobre same w sobie, czyniły go tym bardziej niebezpiecznym, jak wielki antymodernista ks. Felix Sarda y Salvany (1844-1916) wyjaśnił kiedyś:

Herezja pod czarującym przebraniem jest tysiąc razy bardziej niebezpieczna niż herezja obnażona w surowym i jałowym stroju scholastycznego sylogizmu - przez który czaszka śmierci uśmiecha się bez ozdób. Arianizm miał swoich poetów, aby propagowali jego błędy w popularnych wierszach. Luteranizm miał swoich humanistów, wśród których elegancki Erazm błyszczał jako genialny pisarz. Arnauld, Nicole, Pascal przerzucili urok swoich literatury pięknej na wężowe podwojenie [sztuczki] jansenizmu. Nędzna niewierność Voltaire'a zyskała przerażającą popularność dzięki wdziękowi jego stylu i błyskotliwości dowcipu. Czy my, przeciwko któremu wycelowali najostrzejsze i najbardziej śmiercionośne strzały, przyczynimy się do ich imienia i sławy! Pomożemy im w fascynującej i zepsutej młodości! Czy powinniśmy ukoronować tych potępieńców naszej wiary laurami naszych pochwał i wychwalać ich za same cechy, które czynią ich niebezpiecznymi! W jakim celu? Że możemy wyglądać na bezstronnych? Nie. Bezstronność jest niedopuszczalna, gdy jest zniekształcona przestępstwem prawdy, której prawa są niezbywalne [niezbywalne, absolutne]. Kobieta o złym życiu jest niesławna, czy zawsze będzie taka piękna, a im piękniejsza, tym bardziej niebezpieczna.

(Rev. Felix Sarda y Salvany, Liberalism is a Sin, tłum. Condé B. Pallen [Rockford, IL: TAN Books, 1993], str. 90-91; podano kursywa. Hiszpański oryginał został opublikowany w 1886 r., A Tłumaczenie na język angielski ukazało się po raz pierwszy w 1899 roku pod tytułem Co to jest liberalizm? https://archive.org/details/whatisliberalis00pallgoog/page/n4/mode/2up  Pełny tekst w języku angielskim jest dostępny online tutaj http://www.sedevacantist.com/liberalism.htm.)

Apostazja Fostera jest tragicznym świadectwem tego, że katolicyzm nie dotyczy łaciny - chodzi o wiarę, nadzieję i miłość.

Spośród niezliczonych osób których „Reggie” wyszkolił w języku łacińskim, jednym z bardziej znanych jest blogujący „Fr.”. John Zuhlsdorf z Madison w stanie Wisconsin. „Ks. Z ”, jak lubi go nazywać, opublikował hołd dla swojego mentora w Boże Narodzenie, w którym zauważa dobre i złe strony Fostera, ale milczy na temat jego odejścia od Wiary, zauważając jedynie:„ Powiedział wiele rzeczy, które zszokowały ludzi, i nie był obrazem duchownego. Myślę, że przez większość czasu mówił rzeczy, by zszokować, ponieważ był trochę znudzony ”. Gorszysz dusze z nudów? Bez wątpienia, na jego sądzie będzie musiało się to udać.

Ale podczas gdy pan Zuhlsdorf nie mówi nic w ten czy inny sposób o (braku) wiary Fostera, John Allen poważnie twierdzi, że „Foster był również człowiekiem głębokiej wiary, który przemawiał” (źródło https://cruxnow.com/obituary/2020/12/death-of-legendary-latinist-leaves-the-church-a-grayer-place/). Głęboka wiara - naprawdę? A tak w ogóle, co to „rozmowa” ma na myśli? Zobaczmy, jakie dowody przytacza watykański dziennikarz, które mogłyby „zrównoważyć”, jak to było, ks. Otwarta pogarda Reginalda dla religii rzymskokatolickiej i jego publiczne zaprzeczanie boskiemu objawieniu: „Przez lata straciłem rachubę, ile razy przechadzałem się po Rzymie i zauważyłem Fostera siedzącego na ławce w autobusie i rozdającego kanapkę bezdomnemu lub rozmawiając z żebrakiem przed sklepem spożywczym lub pomagając starszej Włoszce znaleźć drogę. ”

Ale oczywiście - ks. Reginald karmił głodnych i pomagał potrzebującym, więc co tam. Tak, to są bardzo szlachetne, miłe, dobroczynne i ważne rzeczy do zrobienia; ale nie są one same w sobie dowodem jakiejkolwiek wiary, a tym bardziej głębokiej. W końcu każdy ateista, agnostyk, hindus, protestant, Żyd czy zaratusztrianin może pomóc potrzebującym. Nie wymaga to wiary i dlatego nie może być tego dowodem. Poza tym, nawet jeśli cielesne akty miłosierdzia wskazywałyby na wiarę katolicką per se, w przypadku Fostera należałoby je porównać z obfitymi dowodami, które sam już przedstawił, że nie wierzył. Wszystkie bezinteresowne czyny na świecie nikogo nie wybawią poza łaską uświęcającą, której nie można posiadać bez cnoty wiary: „Ale bez wiary nie można podobać się Bogu” (Hbr 11,6; por. Jk 2, 17- 18). Żadna ilość kanapek dla bezdomnych nie może tego zmienić.

Na samym końcu wywiadu z Maherem Foster podsumowuje swoje odrzucenie wiary, za którą zginęli męczennicy. Zapytany przez Mahera, jak przekonać ludzi do tego, jaka jest prawdziwa Wiara, Modernista Foster odpowiada: „Nie - zapomnij o tym. Po prostu musisz żyć i umrzeć z ich głupimi pomysłami ”. Oczywiście to była muzyka dla odstępczych uszu Mahera.

Ale teraz Reggie wie lepiej. W poranek Bożego Narodzenia Wszechmocny Sędzia wezwał go, aby „zdał sprawę z twego szafarstwa, bo teraz już nie możesz być szafarzem” (Łk 16,2; por. Rz 14,12). Teraz już wie, że to jego pomysły były głupie, bez względu na to, czy wyrażał je po angielsku, czy po łacinie.

Szkoda, że ​​ks. Reginald Foster nie tylko żył, ale teraz także umarł razem z nimi.

 

 

Tłumaczenie polskie za:

https://novusordowatch.org/2020/12/apostasy-in-latin-reginald-foster-dead/