Kościół Judasza: Watykan ponownie wywołuje współczucie dla Syna Zatracenia
10 kwietnia 2023 r.
Tłumaczenie polskie za:
https://novusordowatch.org/2023/04/judas-church-sympathy-for-iscariot/
Cytaty z Pisma Świętego zaczerpnięte z Biblii Wujka (1962)
„Nasz brat Judasz”...
Daliśmy obrazowi Giotto di Bondone Aresztowanie Chrystusa małe aggiornamento (aktualizację)...
Ostatni tydzień był Wielkim Tygodniem, a dla oficjalnej gazety watykańskiej oznaczało to kolejną okazję do zebrania emocjonalnego wsparcia dla Judasza Iskarioty, Apostoła, który zabił się z rozpaczy po tym, jak zdradził swojego Pana i Odkupiciela.
Gazeta ta zrobiła to samo już dwa lata temu, i oczywiście „papież” Franciszek od czasu do czasu kibicuje Judaszowi:
https://novusordo-pl.blogspot.com/2021/04/wspoczucie-dla-diaba-gazeta-watykanska.html
https://novusordo-pl.blogspot.com/2021/03/normal-0-21-false-false-false-pl-x-none_13.html
W wydaniu włoskim z 29 marca 2023 r. watykańskie „Osservatore Romano” zamieściło artykuł „ks.” Simone Caleffiego, zatytułowany Nostro Fratello Giuda: Dubbi e Domande sul Tradimento di Gesù („Nasz brat Judasz: wątpliwości i pytania o zdradę Jezusa”). Artykuł jest litościwie za paywallem, więc większość ludzi nigdy go nie zobaczy.
Chociaż nie jest tak agresywny jak artykuł Andrei Mondy sprzed dwóch lat, ostatnia próba znalezienia „nadziei dla Judasza” kończy się następująco:
Któż jednak może być pewien wiecznego potępienia Judasza? Co mogło przyjść mu do głowy na końcu, jaka ostatnia myśl, jaki krzyk i płacz? Jedno jest pewne: Jezus, który jest nieskończonym Miłosierdziem, ofiarował swoje życie za wszystkich, a więc nawet za najbardziej nieszczęśliwych, zdesperowanych i winnych swoich przyjaciół. Wejście do umysłu człowieka [serca, sumienia] jest trudne. Nie mówiąc już o zrozumieniu motywów i zachowań innych, gdy czasami nie możemy nawet zrozumieć samych siebie!
(„ks.” Simone Caleffi, „Nostro Fratello Giuda: Dubbi e Domande sul Tradimento di Gesù”, Osservatore Romano, 29 marca 2023; tłumaczenie na angielski z DeepL.)
Ostatnie dwa zdania nie pojawiają się w wersji drukowanej artykułu, chociaż najwyraźniej znajdują się w wersji elektronicznej, ponieważ są cytowane przez niektóre inne strony internetowe jako część artykułu:
- Oficjalna gazeta watykańska ponownie kwestionuje katolickie nauczanie o Judaszu w piekle (Life Site)
- Och, jakiego przyjaciela ma papież w Judaszu (Catholic Conclave, przetłumaczone przez InfoVaticana)
- „Nasz brat Judasz” (Tradition in Action)
Autor mówi, że trudno jest wejść do czyjegoś umysłu lub serca, ale nie wyjaśnia, dlaczego powinniśmy próbować wejść w umysł Judasza. O co chodzi? Czy nie wystarczy wiedzieć, że to diabeł wszedł w niego? „I wstąpił szatan w Judasza, którego zwano Iszkariotą, jednego z dwunastu” (Łk 22:3).
Niektórzy będą protestować, że nie wiemy na pewno, że Judasz jest w piekle, ale w rzeczywistości wiemy. Przyjrzyjmy się dowodom w tym względzie, niektóre z nich ze świętych ust samego naszego Pana:
I Syn Człowieczy idzie wprawdzie, jako nim jest napisane; lecz biada temu człowiekowi, przez którego Syn Człowieczy będzie wydany! Lepiej by mu było, by się ten człowiek był nie narodził.
(Mk 14:21)
Gdy z nimi byłem, ja ich zachowywałem w imię twoje. Których mi dałeś, strzegłem; i żaden z nich nie zginął, tylko syn zatracenia, żeby się Pismo spełniło.
(J 17:12)
A modląc się, mówili: Ty, Panie, który znasz serca wszystkich, wskaż jednego, którego z tych dwóch wybrałeś, aby otrzymał miejsce urzędu tego i apostolstwa, z którego wypadł Judasz, aby odejść na miejsce swoje.
(Dzieje Apostolskie 1:24-25)
Widzimy więc, że jest objawione przez Boga, iż Judasz Iskariota jest w piekle, i znajdujemy to również odzwierciedlenie w Magisterium Kościoła:
Niektórych do kapłaństwa pociąga ambicja i umiłowanie zaszczytów; podczas gdy są inni, pragną być wyświęceni tylko po to, aby mogli obfitować w bogactwa, o czym świadczy fakt, że gdyby nie przyznano im jakichś bogatych beneficjów, nie marzyliby o otrzymaniu święceń. Są to tacy, których nasz Zbawiciel opisuje jako najemników, którzy według słów Ezechiela karmią siebie, a nie owce, i których podłość i nieuczciwość nie tylko przyniosły wielką hańbę państwu kościelnemu, tak że prawie nic nie jest teraz bardziej podłe i godne pogardy w oczach wiernych, ale kończy się na tym, że nie czerpią oni ze swego kapłaństwa żadnego innego owocu niż ten, który Judasz czerpał z apostolstwa, który przyniósł mu tylko wieczną zagładę.
(Katechizm Soboru Trydenckiego, „Sakramenty: święcenia kapłańskie”; podkreślenie dodane).
Jeśli rozważymy, że niska chciwość, jak o tym z żalem opowiadają Ewangeliści, doprowadziła Judasza, jednego z apostołów Chrystusa, “jednego z dwunastu”, do upadku i zguby, zrozumiemy łatwo, ile niezmiernych szkód wyrządziła ta chciwość Kościołowi w ciągu wieków.
(Papież Pius XI, Encyklika Ad catholici sacredotii, n. 49)
http://rodzinakatolicka.pl/pius-xi-ad-catholici-sacerdotii-o-kaplanstwie-katolickim/
Również w swojej Świętej Liturgii Święta Matka Kościół wskazuje na potępienie Judasza. Podczas kolekty na Wielki Czwartek Kościół modli się:
Boże, od Ciebie Judasz otrzymał karę za swoją zbrodnię, a łotr nagrodę za wyznanie winy; daj nam doznać skutków miłosierdzia Twego, a jak w czasie swojej męki Pan nasz Jezus Chrystus obydwom oddał różną zapłatę, tak niech zgładzi w nas zastarzały błąd i udzieli nam łaski zmartwychwstania. Który z Tobą...
Dlatego tak, możemy być pewni, że Judasz jest w piekle – pomimo prób Steve’a Kellmeyera, by zmącić wody.
https://novusordo-pl.blogspot.com/2022/04/tak-judasz-jest-w-piekle-odpowiedz-dla.html
Nie ma już nadziei dla Iskarioty; jest zgubiony na zawsze. Miłosierdzie Boże nie mogło do niego dotrzeć, ponieważ nie chciał go przyjąć. Wszystkie wcześniejsze apele naszego Pana zignorował on; a potem, chociaż żałował swego złego czynu (por. Mt 27:3-4), Judasz niestety nie miał nadprzyrodzonej skruchy — nie zachował nadziei, aby „wydać [...] owoce godne pokuty” (Łk 3:8), lecz zabił się z rozpaczy. Z jakąż radością byłby Jezus przebaczył Judaszowi jego zdradę, ale nie można okazać miłosierdzia tam, gdzie nie ma żalu za grzech i nie szuka się przebaczenia.
Obsesja na punkcie rehabilitacji Judasza Iskarioty, odkąd tylko Bergoglio koczuje w watykańskim pensjonacie, jest niezwykła. Oczywiście, potępienie Judasza jest solą w oku tych, którzy (a) zaprzeczają wiecznemu potępieniu, jak sam „papież” Franciszek; a także dla tych, którzy (b) teoretycznie uznają istnienie wiecznego piekła, ale wierzą, że w praktyce jest ono puste, to znaczy, że nikt tam nie idzie.
https://novusordo-pl.blogspot.com/2023/03/pieko-to-postawa-papiez-franciszek.html
Fakty dotyczące Judasza są dość jasne, ale oczywiście zawsze znajdą się „nauczyciele mający uszy chciwe pochlebstwa” (2 Tm 4:3), którzy próbują znaleźć sposób na obejście tego, co Bóg objawił, ponieważ nie wierzą (por. J 10:26) i być może szukają absolutnej pewności zbawienia dla siebie pomimo własnej zdrady.
Przy całej tej bergogliańskiej gadaninie o braterstwie, z pewnością nie jest przypadkiem, że teraz propagowana jest idea Judasza jako „naszego brata”. Nie jest to też pierwszy raz, kiedy coś takiego ma miejsce. To ks. Primo Mazzolari (1890-1959) użył wyrażenia „Nasz brat Judasz” jako tytułu kazania wielkoczwartkowego w 1958 r. (!) – coś, co Franciszek z radością przypomniał kiedyś w swoim kazaniu.
Przy okazji: w 2021 roku Osservatore Romano wspomniało, że Franciszek ma w swoim gabinecie obraz, który pokazuje nagiego Chrystusa pieszczącego zwłoki Judasza. Nie moglibyście tego wymyślić!
Stopniowa rehabilitacja Iskarioty pod rządami Bergoglio jest pewnym znakiem tego, jak daleko posunęła się już Wielka Apostazja – przepowiedziana nie tylko przez Tradycję Katolicką, ale nawet w posoborowym Katechizmie , n. 675. Jest to jeszcze jeden sposób, w jaki religia posoborowa wywiesza swą banderę, dając całemu światu znać, że jest to Kościół Judasza, z piekła rodem.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz