Strony

piątek, 17 grudnia 2021

Cytaty katolickie do zapamiętania i udostępnienia

 

Cytaty katolickie do zapamiętania i udostępnienia


 

Żródło: https://novusordowatch.org/catholic-quotes/

 

Poniżej znajduje się lista cytatów różnych autorytetów katolickich sprzed Soboru Watykańskiego II. W dzisiejszych czasach jest tak wiele dezinformacji o tym, czym jest prawdziwy katolicyzm, że te krótkie strzępy będą służyć jako mile widziane i odświeżające przypomnienie oraz prawdziwy „reality check”- test rzeczywistości - przeciwko błędom i błędnym wyobrażeniom naszych czasów. W prezentowanym tu zbiorze cytatów znajdziecie ponadczasowe prawdy, aforyzmy, ostrzeżenia, wyjaśnienia, przepowiednie i napomnienia.

Pamiętajcie, by podzielić się tymi cytatami ze znajomymi!

 

• „Ujawniajcie wiernym wilki, które niszczą winnicę Pana”.

— Papież Klemens XIII, Encyklika Christianae Reipublicae, 1766 r

http://www.papalencyclicals.net/Clem13/c13chris.htm

 

• „Sądzimy, że wielka liczba potępionych na kary wieczne podlega zawsze temu nieszczęściu z przyczyny nieświadomości tajemnic wiary, które ludzie powinni zawsze umieć, aby byli zaliczeni do wybranych”.

— Papież św. Pius X, Encyklika Acerbo Nimis, n. 2, 1905

https://www.ultramontes.pl/pius_x_o_wykladzie_nauki.pdf

 

• „Teraz musimy pamiętać, że gdyby wszyscy ewidentnie dobrzy ludzie byli po jednej stronie, a wszyscy ewidentnie źli po drugiej, nie byłoby niebezpieczeństwa, że​​ktokolwiek, a najmniej wybrany, zostanie zwiedziony przez kłamliwe cuda. To dobrzy ludzie, niegdyś dobrzy, musimy mieć jeszcze nadzieję, że jeszcze dobrzy, mają wykonywać dzieło Antychrysta, a więc, niestety, na nowo ukrzyżować Pana... Miejcie na uwadze tę cechę dni ostatecznych, że ich oszustwo wynika z tego, że dobrzy ludzie są po złej stronie”.

— ks. Frederick Faber, Kazanie na Niedzielę Zesłania Ducha Świętego, 1861

https://novusordo-pl.blogspot.com/2021/07/frederick-william-faber-dd-nabozenstwo.html

 

• „Każdy powinien unikać znajomości lub przyjaźni z kimkolwiek podejrzanym o przynależność do masonerii lub powiązanych grup. Poznajcie ich po ich owocach i unikajcie ich. Należy unikać wszelkiej zażyłości nie tylko z tymi bezbożnymi libertynami, którzy otwarcie promują charakter sekty, ale także z tymi, którzy ukrywają się pod maską powszechnej tolerancji, szacunku dla wszystkich religii i pragnienia pogodzenia maksym Ewangelii z maksymami rewolucji. Ci ludzie starają się pogodzić Chrystusa i Beliala, Kościół Boży i państwo bez Boga”.

— Papież Leon XIII, Encyklika Custodi di Quella Fede, n. 15, 1892 r

http://www.papalencyclicals.net/Leo13/l13ms3.htm

https://www.vatican.va/content/leo-xiii/en/encyclicals/documents/hf_l-xiii_enc_08121892_custodi-di-quella-fede.html

 

• „Bezbożnością jest mówienie: 'Szanuję każdą religię'. To tyle, co mówienie: Szanuję diabła tak samo jak Boga, występek tak samo jak cnotę, fałsz tak samo jak prawdę, nieuczciwość tak samo jak uczciwość, Piekło tak samo jak Niebo.”

— ks. Michael Müller, The Church and Her Enemies, s. 287

https://archive.org/details/thechurchandhere00mulluoft/page/n339/mode/2up

 

• „Papiestwo zostanie zaatakowane przez wszystkie moce piekielne. W konsekwencji Kościół będzie cierpieć wielkie próby i utrapienia, aby zapewnić sobie następcę na tronie Piotrowym… Jest kwestią historii, że najbardziej katastrofalnymi okresami dla Kościoła były czasy, gdy tron ​​papieski był pusty lub gdy antypapieże walczyli z prawowitą głową Kościoła. Tak też będzie w tych złych dniach, które nadejdą”.

— ks. E. Sylvester Berry, The Apocalypse of St. John (1921), s. 121, 124

https://novusordowatch.org/2016/09/father-berry-persecution-of-church-last-days/

 

• „Nasz urząd apostolski nakłada na Nas obowiązek czuwania nad czystością wiary i nieskazitelnością katolickiej dyscypliny. Wymaga od Nas ochrony wiernych przed złem i błędem, zwłaszcza wtedy, gdy zło i błąd prezentowane są w porywającej mowie, która – ukrywając niejasność pojęć i dwuznaczność wyrażeń pod żarem uczuć i górnolotnych słów – może rozpalić serca dla atrakcyjnych, niemniej jednak zgubnych, spraw”.

— Papież św. Pius X, List apostolski Notre Charge Apostolique, 1910 r

http://rodzinakatolicka.pl/sw-pius-x-notre-charge-apostolique-o-bledach-sillonu/

 

• „Ludzie którzy udają, że tworzą sojusz między światłem a ciemnością i łączą sprawiedliwość z nieprawością na rzecz tych doktryn zwanych katolicyzmem liberalnym, które, oparte na najbardziej zgubnych zasadach, okazują się przychylne wtargnięciu władzy świeckiej na domenę duchowości; prowadzą swoich zwolenników do szacunku, a przynajmniej do tolerowania niegodziwych praw, jak gdyby nie było napisane, że nikt nie może dwóm panom służyć. Ci, którzy postępują w ten sposób, są bardziej niebezpieczni i bardziej zgubni niż zadeklarowani wrogowie, nie tylko dlatego, że nie będąc o tym ostrzeżonym, a może nawet nie zdając sobie z tego sprawy, popierają projekty niegodziwych ludzi, ale także dlatego, że zachowując pewne ograniczenia, ukazują się z pewnym pozorem uczciwości i zdrowej nauki. W ten sposób oszukują nierozważnych przyjaciół pojednania i uwodzą uczciwych ludzi, którzy w przeciwnym razie usilnie walczyliby z zadeklarowanym błędem”.

– Papież Pius IX, Odprawa dla Kręgu św. Ambrożego z Mila, 1873

 

• „Wynika stąd [z doktryny modernistów], że te formy [religijne], by się stały życiowymi, muszą koniecznie być zastosowane w sposób stały tak do wiary samej, jak i do wierzących. Przeto, jeśliby z jakiejkolwiek przyczyny ustało to przystosowanie, musiałyby formy utracić swoją treść pierwotną i uległyby zmianie. Ponieważ, dalej, charakter owych form dogmatycznych jest tak niestały i chwiejny, nic dziwnego, że moderniści nie przywiązują do nich wielkiej wagi; przeciwnie zaś, o niczym tak nie mówią i nic tak nie wynoszą, jak uczucie religijne i życie religijne. Stąd zuchwale zarzucają Kościołowi, że wszedł na błędną drogę, że nie umie odróżnić religijnej i moralnej siły dogmatu od jego zewnętrznej formy; że dalej, trzymając się uparcie i bezmyślnie czczych formułek, samą wiarę naraża na zgubę”.

— Papież Św. Pius X, Encyklika Pascendi Dominici Gregis, n. 13, 1907

http://rodzinakatolicka.pl/sw-pius-x-pascendi-dominici-gregis-o-zasadach-modernistow/

 

• „Dlatego należy przedstawić i wyjaśnić całą i kompletną doktrynę katolicką: w żadnym wypadku nie wolno przemilczać ani zasłaniać w dwuznaczny sposób prawdy katolickiej dotyczącej natury i sposobu usprawiedliwienia, konstytucji Kościoła, prymatu jurysdykcji Biskupa Rzymskiego i jedynego prawdziwego zjednoczenia przez powrót dysydentów do jedynego prawdziwego Kościoła Chrystusowego”.

Papież Pius XII, Instrukcja O ruchu ekumenicznym, n. II, 1949

https://www.ewtn.com/catholicism/library/on-the-ecumenical-movement-2070

 

• „Nawet pod pretekstem promowania jedności nie wolno obalać ani jednego dogmatu; ponieważ, jak ostrzega nas patriarcha Aleksandrii, „chociaż pragnienie pokoju jest rzeczą szlachetną i doskonałą, nie wolno nam jednak dla niego zaniedbywać cnoty wierności w Chrystusie”. W konsekwencji tak upragniony powrót błądzących synów do prawdziwej i faktycznej jedności w Chrystusie nie będzie wspierany przez wyłączną koncentrację na tych doktrynach, które wszystkie lub większość społeczności chlubiących się imieniem chrześcijańskim wspólnie przyjmują. Jedyną skuteczną metodą będzie ta, która opiera zgodę i porozumienie między wiernymi Chrystusem na wszystkich prawdach i na pełnych prawdach objawionych przez Boga”.

— Papież Pius XII, Encyklika Orientalis Ecclesiae, n. 16, 1944

https://www.vatican.va/content/pius-xii/en/encyclicals/documents/hf_p-xii_enc_09041944_orientalis-ecclesiae.html

 

• „Teraz dobrze wiecie, że najbardziej śmiertelni wrogowie religii katolickiej zawsze prowadzili zaciekłą wojnę, ale bez powodzenia, przeciwko temu Tronowi [św. Piotra]; bynajmniej nie są oni nieświadomi faktu, że sama religia nigdy nie może się zachwiać i upaść, gdy ten Tron pozostaje nienaruszony, Tron, które spoczywa na skale, którego dumne bramy piekielne nie mogą obalić i w którym jest cała i doskonała solidność Religii chrześcijańskiej.”

— Papież Pius IX, Encyklika Inter Multiplices, n. 7, 1853

http://www.papalencyclicals.net/Pius09/p9interm.htm

 

• „…ten umiłowany Rzym, pokropiony krwią tak wielu męczenników, oni [wrogowie Kościoła] chcą go jeszcze raz wrzucić do otchłani tego starego zepsucia, aby powrócił do czasów Nerona lub lepiej Juliana Apostaty; ten umiłowany Rzym, święte centrum prawdy, chcieliby, aby ponownie stał się centrum wszystkich błędów. Ale im się to nie uda: Bóg walczy o swój Kościół. Nie odniosą sukcesu, ponieważ Kościół Chrystusowy, zbudowany na skale, nigdy nie zostanie wstrząśnięty, bez względu na gwałtowność burzy. Ma na to gwarancje w słowach Boga, który powiedział: Bramy piekielne nie przemogą… Kościoła nigdy nie da się pogodzić z błędem, a Papieża nie można oddzielić od Kościoła”.

— Papież Pius IX, Przemówienie do pielgrzymów, 27 listopada 1871 (w Papal Teachings: The Church, n. 389)

https://www.amazon.com/exec/obidos/ASIN/B002NGG73I/interregnumnow-20

 

• „… że nikomu nie wolno głosić innej wiary, ani spisywać, układać, zamyślać ani innych nauczać. Ci zaś, którzy ośmieliliby się układać lub otwarcie wypowiadać inną Wiarę albo nauczać lub przekazywać inny symbol pragnącym z pogaństwa, z judaizmu albo z jakiejkolwiek herezji nawrócić się ku poznaniu prawdy, albo [ośmieliliby się] wynajdować nowe głosy, czyli wyrażenia, i wprowadzać je w celu zniszczenia określeń przez nas teraz ustanowionych – jeśli są biskupami lub duchownymi, zostają pozbawieni: biskup godności biskupa, a duchowny godności duchownego; jeśli zaś są to mnisi lub osoby świeckie, mają być wyłączeni ze społeczności wiernych.”

— Papież św. Leon II, III Sobór Konstantynopolitański, 681 r

https://wydawnictwowam.pl/prod.dokumenty-soborow-powszechnych-tom-i-325-787.7848.htm

 

• „Zdeklarowani wrogowie Boga i Jego Kościoła, heretycy i schizmatycy, muszą być krytykowani tak bardzo, jak to tylko możliwe, o ile nie zaprzecza się prawdzie. Krzyczenie: „Oto wilk!”, gdy wchodzi do stada lub gdziekolwiek indziej, jest dziełem miłosierdzia.”

— św. Franciszek Salezy, Filotea czyli wprowadzenie do życia pobożnego, część III, rozdz. 29

 

• „Kościół jest filarem i utwierdzeniem prawdy —całej tej prawdy naucza Duch Święty. Czy Kościół powinien być w stanie nakazać, poddać się lub pozwolić na te rzeczy, które zmierzają do zniszczenia dusz oraz hańby i szkody dla sakramentu ustanowionego przez Chrystusa?”

— Papież Grzegorz XVI, Encyklika Quo Graviora, n. 10, 1833

http://www.papalencyclicals.net/greg16/g16quogr.htm

 

• „Co do przekonań najprzód, trzeba się niezłomnie trzymać tego wszystkiego, co rzymscy Papieże nauczali lub nauczać będą, i jawnie, ilekroć potrzeba, to wszystko wyznawać.”

— Papież Leon XIII, Encyklika Immortale Dei, n. 41, 1885

http://rodzinakatolicka.pl/leon-xiii-immortale-dei-o-panstwie-chrzescijanskim/

 

• „Przewodnikiem katolickiego sumienia nie jest to, co robi Papież; ani nawet to, czego naucza jako osoba prywatna; ale to czego naucza w swoim publicznym charakterze jako Wikariusz Jezusa Chrystusa”.

-Pan. Arthur Preuss, A Study in American Freemasonry, s. 268

https://archive.org/details/cu31924030275535/page/n3/mode/2up

 

• „Powinniśmy pamiętać, że katolicy są w znacznie większym stopniu niż Żydzi wybranym ludem Bożym…”.

— ks. Richard F. Clarke, „The Ministry of Jesus: Short Meditations on the Public Life of Our Lord”, w Beautiful Pearls of Catholic Truth, s. 542)

https://archive.org/details/beautifulpearlso00oreirich

 

• „Jeżeli zaś teraz mamy pociągnąć granice owego poddania woli, to niechaj nikt nie sądzi, że Pasterzom Kościoła, a zwłaszcza rzymskiemu Papieżowi należy być posłusznym jedynie tylko co do spraw należących do prawd wiary, których odrzucanie jest kacerstwem. Nie byłoby nawet i to wystarczającym, gdyby kto tylko i na te nauki całkowicie się godził, których jeszcze nie zatwierdzono uroczystym wyrokiem, ale które jako objawienie Boskie przedstawia nauka Kościoła, o których Sobór Watykański mówi, że muszą zostać utrzymane “w wierze Boskiej i katolickiej” (6). Prócz tego wszystkiego bowiem jest to obowiązkiem chrześcijan, aby się w ogóle dali pouczać i prowadzić przez Biskupów, a zwłaszcza przez rzymskiego Papieża. Rzecz sama mówi za siebie, że chodzi tu o coś zupełnie naturalnego. To bowiem, co zawiera objawienie Boskie, dotyczy częścią Boga, częścią ludzi, częścią zaś rzeczy koniecznych ku wiecznemu zbawieniu ludzkości. Kościół wydaje rozporządzenia według prawa Boskiego tak w materiach wiary, jak i co do tego, co mamy czynić w ogóle, a rzymski Papież odnośnie rozporządzenia wydaje dla całego Kościoła. Dlatego też musi być przedstawionym powadze i uznaniu Papieża, co zawiera właściwie objawienie Boskie, które z nauk są z nim w zgodzie, a które od niego odstępują; Papież też jedynie może wykazać, co jest dozwolonym, a co niedozwolonym; co mamy czynić, a czego czynić nie wolno, jeżeli pragniemy dostąpić wiecznego zbawienia; inaczej Papież nie mógłby dla ludzi być niewątpliwym i pewnym tłumaczem słowa Bożego, nie mógłby on też być dla nich wytrawnym przewodnikiem w wędrówce doczesnego życia.”

— Papież Leon XIII, Encyklika Sapientiae Christianae, n. 24, 1890 r

http://rodzinakatolicka.pl/leon-xiii-sapientiae-christianae-o-obowiazkach-katolikow/

 

• „Kościół, któryby powstał na zasadach modernistycznych, jeśli w ogóle te zasady mogą stworzyć konkretną społeczność religijną, co jest rzeczą bardzo wątpliwą, nie byłby już Kościołem Chrystusowym, ale tworem 20. wieku, opartym na zasadach częściowo protestanckich a głównie na dzisiejszych u wielu światopoglądach agnostycyzmu, pozytywizmu, z przymieszką mistycznych marzeń. Kościół ten nowy mógłby mieć i papieża i biskupów, ale ci byliby marionetkami tylko, mógłby mówić o dogmatach, objawieniach, o nadprzyrodzonej religii, ale byłyby to nazwy, z których dawna treść uleciała, raczej wyrazy bez treści – więc jakże można by zgodnie z prawdą twierdzić, że dawny Kościół nie został zmieniony a tylko udoskonalony? Nie, nigdy, dawny Kościół zostałby zburzony, a na jego gruzach powstałoby zgromadzenie religijne 20. wieku, rozpoczynające erę swego istnienia od pojawienia się modernistów.”

— ks. Maciej Sieniatycki, profesor teologii dogmatycznej na Uniwersytecie Krakowskim, 1916

https://www.ultramontes.pl/Neokosciol.htm

 

• „Wielu wierzy, lub twierdzi że wierzy i mocno trzyma się nauki katolickiej w takich kwestiach jak: autorytet społeczny, prawo do posiadania własności prywatnej, stosunek między kapitałem a pracą, prawa ludzi pracy, stosunki między Kościołem a państwem, religią a państwem, stosunki między różnymi klasami społecznymi, stosunki międzynarodowe, prawa Stolicy Świętej i uprawnienia Biskupa Rzymu i Episkopatu, prawa społeczne Jezusa Chrystusa, który jest Twórcą, Odkupicielem i Panem nie tylko jednostek, ale narodów. Pomimo tych uroczystych zapewnień mówią oni, piszą, a co więcej działają, jak gdyby nie trzeba już było postępować według tych nauk, lub jak gdyby już w pełni nie obowiązywały te nauki i uroczyste oświadczenia, które można znaleźć w tak wielu dokumentach Stolicy Świętej, szczególnie w tych, napisanych przez Leona XIII, Piusa X i Benedykta XV.

Jest to rodzaj moralnego, prawnego i społecznego modernizmu, który potępiamy nie mniej stanowczo, jak potępiamy modernizm teologiczny.”

— Papież Pius XI, Encyklika Ubi Arcano, n. 60-61, 1922

http://rodzinakatolicka.pl/pius-xi-ubi-arcano-dei-o-pokoju-chrystusowym-w-krolestwie-chrystusa/

 

• „To chrześcijaństwo, ponad wszystko inne, uczy pełnej prawdy, prawdziwej sprawiedliwości i tej Bożej miłości, która odpędza nienawiść, złą wolę i wrogość. Chrześcijaństwo otrzymało te cnoty od Boskiego Odkupiciela, który jest drogą, prawdą i życiem, i musi zrobić wszystko, co w jego mocy, aby wykorzystać je. Dlatego każdy, kto świadomie ignoruje Chrześcijaństwo — Kościół Katolicki — lub próbuje mu przeszkodzić, poniżyć lub odczynić, albo osłabia tym samym podstawy społeczeństwa, albo próbuje zastąpić je podporami niewystarczająco mocnymi, by wspierać gmach ludzkiej wartości, wolności i dobrostanu. Musi więc nastąpić powrót do zasad chrześcijańskich, jeśli mamy ustanowić silne, godziwe i sprawiedliwe społeczeństwo. Walka z Chrześcijaństwem jest szkodliwa i lekkomyślna, ponieważ Bóg gwarantuje, a historia świadczy, że będzie ono istnieć na zawsze”.

— Papież Pius XII, Encyklika Meminisse Juvat, n. 5-6, 1958

https://www.papalencyclicals.net/pius12/p12memin.htm

 

• „Ufając Bogu i polegając na Jego zawsze obecnej pomocy [św. Benedykt] udał się na południe i dotarł do fortu „zwanego Cassino, położonego na zboczu wysokiej góry…; na nim stała stara świątynia, w której Apollo był czczony przez głupi lud wiejski, zgodnie ze zwyczajem starożytnych pogan. Wokół niego również rosły gaje, w których nawet do tego czasu mnóstwo oszalałych niewiernych składało bałwochwalcze ofiary. Mąż Boży przybywający na to miejsce zniszczył bożka, przewrócił ołtarz, spalił gaje, a ze świątyni Apollina zrobił kaplicę św. Marcina. Tam, gdzie stał bluźnierczy ołtarz, zbudował kaplicę św. Jana; a przez nieustanne głoszenie nawrócił wielu z tamtejszych ludzi.”

Papież Pius XII, Encyklika Fulgens Radiatur, n. 11, 1947; ukazanie antyekumenicznego charakteru Rzymskiego Katolicyzmu i tego, że prawdziwą drogą do nawrócenia i zbawienia ludzi nie jest poszanowanie ich fałszywych religii, ale wyprowadzenie ich z nich do Prawdziwej Wiary

http://www.papalencyclicals.net/pius12/p12radia.htm

 

• „Już to przedtem powiedzieliśmy, a teraz jeszcze mówię: Gdyby wam kto głosił Ewangelię różną od tej, którą [od nas] otrzymaliście – niech będzie przeklęty. … Bezbożnik, choćby nawet nie otrzymał od nikogo wyroku wyrażonego słowem, to przecież i tak podlega wyłączeniu, ponieważ przez sam grzech bezbożności odłączył samego siebie od prawdziwego życia. Cóż więc powiedzą na jeszcze jedną wypowiedź Apostoła: ‘Sekciarza po jednym lub po drugim upomnieniu wystrzegaj się, wiedząc, że człowiek taki jest przewrotny i grzeszny, przy czym sam na siebie wydaje wyrok’? Cyryl, świętej pamięci, w swoich pismach przeciwko Teodorowi, wyraził myśl podobną: ‘Trzeba unikać tych, którzy są uwikłani w tak ciężkie grzechy; czy są oni wśród żywych, czy też nie. Koniecznie trzeba zawsze uciekać od tego, który przynosi szkodę i nie należy mieć względu na osobę, ale raczej na to, co podoba się Bogu’”.

— Papież Wigiliusz, II Sobór Konstantynopolitański, 553 r

https://wydawnictwowam.pl/prod.dokumenty-soborow-powszechnych-tom-i-325-787.7848.htm

 

• „…diaboliczny błąd, gdy umiejętnie zabarwił swoje kłamstwa, łatwo przyobleka się w podobieństwo do prawdy, podczas gdy bardzo krótkie dodatki lub zmiany psują znaczenie wyrażeń; i wyznanie, która zwykle działa na rzecz zbawienia, czasami z niewielką zmianą, pełznie w kierunku śmierci”.

— Papież Klemens XIII, Encyklika In Dominico Agro, n. 2, 1761

http://www.papalencyclicals.net/Clem13/c13indom.htm

 

• „Już bowiem tajemnica nieprawości działa; tylko ten, co teraz powstrzymuje - niech powstrzymuje – będzie usunięty. A wtedy objawi się ów nikczemnik, którego Pan Jezus zabije tchnieniem ust swoich i zniszczy blaskiem przyjścia swego. A jego przyjście jest sprawą szatana, z wszelką mocą i znakami i cudami kłamliwymi i z wszelką ułudą nieprawości dla tych, co giną, dlatego że z miłością prawdy nie przyjęli, aby byli zbawieni. Dlatego podda ich Bóg działaniu błędu; aby uwierzyli kłamstwu, żeby osądzeni byli wszyscy, co nie uwierzyli prawdzie, ale zgodzili się na nieprawość.”

— św. Paweł Apostoł (2 Tes 2:7-12), Biblia Wujka

 

• „Poznajcież więc, że ci co są z wiary, ci są synami Abrahamowymi.”

— św. Apostoł Paweł (Ga 3:7), Biblia Wujka

 

• „Kompromis z tymi, którzy nie są z Wiary, jest zawsze najbardziej śmiertelnym błędem. W tym właśnie tkwi niebezpieczeństwo indyferentyzmu religijnego. Oto niebezpieczeństwo socjalizmu. Oto niebezpieczeństwo małżeństw mieszanych. Oto niebezpieczeństwo dążenia do zachowania za wszelką cenę złotej opinii świata i strachu przed jego pogardą. Oto niebezpieczeństwo edukacji w niekatolickich szkołach, bez względu na to, jak niewinne mogą się wydawać”.

— ks. Joseph Husslein, The Catholic’s Work in the World (1917), s. 93-94

https://archive.org/details/catholicsworkin01hussgoog

 

• „Szerzyciele i podżegacze herezji, tak jak jej autorzy, byli we wszystkich czasach nazywani heretykami. Traktując zawsze herezję jako bardzo ciężki grzech, Kościół nazywał zawsze jej zwolenników ludźmi złymi i przewrotnymi. Przejrzyjcie listę pisarzy kościelnych - zobaczycie jak traktowali pierwszych heretyków apostołowie, jak ścigali ich Ojcowie Kościoła i współcześni polemiści, a także sam Kościół w swoim języku urzędowym. Nie ma zatem żadnego grzechu przeciwko miłości bliźniego w nazywaniu zła złem, jego autorów -podżegaczami, jego uczniów - złymi ludźmi, a wszystkich służących mu czynów, słów i pism -niegodziwymi, złymi i nikczemnymi. Krótko mówiąc, zawsze zwano wilka wilkiem i nazywając go tak, nikt nie uważał, że wyrządza jakieś zło trzodzie i pasterzowi. Jeżeli propagowanie dobra i konieczności zwalczania zła wymaga zastosowania nieco ostrzejszych określeń przeciwko błędowi i jego poplecznikom, to ich użycie z pewnością nie sprzeciwia się miłości bliźniego. Jest to konsekwencją czy efektem dowiedzionej właśnie przez nas zasady. Musimy sprawić, że zło będzie budzić wstręt i odrazę. Nie możemy jednak osiągnąć tego bez wskazania na niebezpieczeństwa zła i bez pokazania, jak i dlaczego zasługuje ono na wstręt, odrazę i wzgardę. Chrześcijańska sztuka oratorska wszystkich wieków stosowała zawsze przeciw bezbożności najmocniejsze i najdobitniejsze środki retoryczne z arsenału mowy ludzkiej. W pismach wielkich mocarzy chrześcijaństwa stałym zjawiskiem jest posługiwanie się ironią, przekleństwem, złorzeczeniem i najbardziej miażdżącymi epitetami. Jedynym prawem jest więc dogodność i prawda.”

– ks. Felix Sarda y Salvany, Liberalizm jest grzechem, rozdział 20, 1886

https://praweksiazki.pl/historia-i-polityka/230-liberalizm-jest-grzechem-8390160641.html

 

• „A przeto filozof lub teolog chrześcijański nie przyjmuje pośpiesznie i lekkomyślnie wszelkich najnowszych pomysłów, lecz niech je z najwyższą pilnością osądza i krytycznie sprawdza, by nie stracić prawdy już posianej lub jej nie wypaczać, z wielkim doprawdy uszczerbkiem i szkodą dla wiary”.

— Papież Pius XII, Encyklika Humani Generis, n. 30, 1950

http://rodzinakatolicka.pl/pius-xii-humani-generis-o-bledach-przeciwnych-wierze-katolickiej/

 

• „Nie lepiej też zdają sobie z tego sprawę także i ci nam współcześni, z którymi, Czcigodni Bracia, aktywnie musimy walczyć. I oni bowiem wywracają naukę, prawa i urządzenia Kościoła, zawsze mając przy tym na ustach dążenie do „kultury i cywilizacji” – nie dlatego jednak, żeby się o nie tak bardzo troszczyli, ale dlatego, by za tymi hasłami na pokaz łatwiej mogli ukryć zło swoich zamysłów.

Jaką zaś rzecz prowadzą, wokół czego się trudzą, jaką drogę obrali, każdy z Was łatwo dostrzega, a i My ich zamysły wcześniej już ujawniliśmy i potępiliśmy. Zadaniem, jakie przed sobą stawiają, jest bowiem powszechne odstępstwo od wiary i karności Kościoła; odstępstwo od tego dawnego - które doprowadziło do rozdarcia epokę Karola [Boromeusza] – gorsze przez to, że w sposób bardziej wyrachowany kryje się ono i rozpełza po samym niemal krwiobiegu Kościoła; gorsze i przez to, że dziś z większą niż wówczas konsekwencją z absurdalnie sformułowanych przesłanek wyciągane są najdalej idące wnioski.”

— Papież św. Pius X, Encyklika Editae Saepe, n. 17-18, 1910

http://rodzinakatolicka.pl/sw-pius-x-editae-saepe-o-swietym-karolu-boromeuszu/

 

• „Kościół zostanie ukarany, ponieważ większość jego członków, wysokich i niskich, stanie się tak zdeprawowana. Kościół pogrążać się będzie się coraz głębiej, aż w końcu będzie wydawał się wygasły, a sukcesja Piotra i innych Apostołów przedawniona. Ale potem zostanie zwycięsko wywyższony w oczach wszystkich wątpiących”.

— św. Mikołaj z Flue, w Catholic Prophecy, pod redakcją Yves Duponta, s. 30

https://archive.org/details/CatholicProphecy

 

• „W naszych czasach, bardziej niż kiedykolwiek wcześniej, główna siła złych [ludzi] leży w tchórzostwie i słabości dobrych ludzi… Cała siła panowania szatana wynika z niefrasobliwej słabości katolików. Oh! gdybym mógł zapytać Boskiego Odkupiciela, tak jak prorok Zachariasz uczynił w duchu: Cóż to za rany są w pośrodku rąk twoich? Odpowiedź nie byłaby wątpliwa: Tymi jestem zraniony w domu tych, którzy mię miłowali. Zostałem zraniony przez Moich przyjaciół, którzy nie zrobili nic, by Mnie bronić i którzy przy każdej okazji stawali się wspólnikami Moich przeciwników. A ten zarzut można skierować na słabych i nieśmiałych katolików wszystkich krajów.”

— Papież św. Pius X, Przemówienie na beatyfikację św. Joanny d'Arc, 1908 (znalezione w Acta Apostolicae Sedis, t. I, s. 142-145)

http://www.vatican.va/archive/aas/index_en.htm

 

• „A wszakże próżnym jest wszelkie zapewnienie o wierności względem Namiestnika Chrystusowego dawane przez tych, którzy wciąż podkopują powagę swych Biskupów. ‘Biskupi bowiem (jak czytamy w liście poprzednika Naszego śp. Leona XIII z dnia 17 grudnia 1888 roku do Arcybiskupa w Tours) stanowią najprzedniejszą część Kościoła, tę mianowicie, która naucza i z prawa Bożego rządzi ludźmi; kto uporczywie się opiera lub uporczywie im jest nieposłuszny, ten się oddala coraz bardziej od Kościoła’… Z drugiej strony roztrząsać i poddawać krytyce czynności biskupie nie należy wcale do osób prywatnych, lecz jest atrybucją tych tylko, którzy w kapłaństwie władzą swoją stoją ponad nimi, zatem Najwyższego Kapłana, któremu Chrystus polecił paść wszystkie na całym świecie baranki i owieczki. Co najwyżej, gdy zachodzi poważna racja do zażalenia, wolno jest całą sprawę przedstawić Biskupowi Rzymskiemu, ale i to z ostrożnością i umiarkowaniem, jak tego wymaga zasada dobra publicznego, a nie krzykliwie i napastniczo, co właśnie wywołuje nieporozumienie i urazy albo je potęguje.”

– Papież Św. Pius X, Encyklika Tribus Circiter, nr. 9, 1906

http://rodzinakatolicka.pl/sw-pius-x-tribus-circiter-o-mariawitach-albo-mistycznych-kaplanach-polskich/

 

• „Nie byłoby dziś ani komunizmu, ani socjalizmu, gdyby przywódcy narodów nie zlekceważyli w przeszłości nauki i upomnień Kościoła. Chcieli oni na fundamencie liberalizmu i laicyzmu zbudować inne struktury społeczne, które na pierwszy rzut oka wydawały się wielkie i wspaniałe. Wkrótce jednak okazało się, że nie miały one trwałych podstaw i rozpadały się jedne po drugich, jak żałośnie runąć musi wszystko, co nie opiera się na jednym kamieniu węgielnym – Chrystusie”.

— Papież Pius XI, Encyklika Divini Redemptoris, n. 38, 1937

http://rodzinakatolicka.pl/pius-xi-divini-redemptoris-o-bezboznym-komunizmie/

 

• „Apostołowie i ich następcy są namiestnikami Boga, gdy chodzi o zarządzanie Kościołem już ustanowionym przez wiarę i sakramenty wiary. Stąd też, jak nie wolno im założyć innego Kościoła, tak nie wolno im przekazywać innej wiary ani też ustanawiać innych sakramentów”.

— św. Tomasz z Akwinu, Summa Theologica, III, q. 64, art. 2, ad. 3

https://zwola-old.karmelicibosi.pl/p/z/formacja/summa/summa_27.pdf

 

• „Wszędzie wokół siebie słyszę innowatorów, którzy chcą rozmontować Świętą Kaplicę, zniszczyć powszechny płomień Kościoła, odrzucić jego ozdoby, sprawić, by żałował swojej historycznej przeszłości”.

— Kardynał Eugenio Pacelli (przyszły papież Pius XII) do hrabiego Enrico P. Galeazzo

https://www.ultramontes.pl/derksen_60_lat_sede_vacante.htm

 

• „Papież Gelazjusz w swoim dziewiątym liście (rozdz. 26) do biskupów Lucanii potępił złą praktykę, która została wprowadzona w stosunku do kobiet posługujących kapłanowi podczas celebracji Mszy. Ponieważ nadużycia te rozprzestrzeniły się na Greków, Innocenty IV surowo tego zabronił w liście do biskupa Tusculum: ‘Kobiety niech się nie ośmielają służyć przy ołtarzu; należy im całkowicie odmówić tej posługi’. My również zakazaliśmy tej praktyki tymi samymi słowami…”.

—Papież Benedykt XIV, Encyklika Allatae Sunt, 1755

http://www.papalencyclicals.net/Ben14/b14allat.htm

 

• „8 grudnia 1869 Międzynarodowy Kongres Masonerii nałożył na wszystkich swoich członków obowiązek uczynienia wszystkiego, co w ich mocy, aby wymazać Katolicyzm z powierzchni ziemi. Zaproponowano kremację jako odpowiedni środek w tym celu, ponieważ miała ona stopniowo podkopywać wiarę ludu w ‘ciała zmartwychwstanie i życie wieczne’.”

— ks. John Laux, Catholic Morality (1934), s. 106

https://www.amazon.com/exec/obidos/ASIN/0895553937/interregnumnow-20

 

• „Również ta wolność myślenia i wolność prasy żadnego nie znające wędzidła, nie jest istotnym dobrodziejstwem, którym by się cieszyć miało społeczeństwo ludzkie, ale mnóstwa złego źródłem i przyczyną.

Wolność, jako przymiot doskonalący człowieka, powinna się w sferze prawdy i dobra obracać, istota zaś prawdy i dobra nie zmienia się wedle kaprysu ludzkiego, lecz pozostaje zawsze jednaka i tak samo jak istota rzeczy nieodmienna. Jeżeli rozum przystaje na fałsz, jeżeli wola lgnie do złego, nie jest to udoskonaleniem obu tych władz, ale utratą przyrodzonej zacności i zwichnięciem.”

— Papież Leon XIII, Encyklika Immortale Dei, nr. 32, 1885 r

http://rodzinakatolicka.pl/leon-xiii-immortale-dei-o-panstwie-chrzescijanskim/

 

• „Nie można zaaprobować nowych zwrotów w pismach katolików, którzy pod wpływem godnego potępienia nowatorstwa, zdają się ośmieszać gorliwość pobożnych i prawią o nowym porządku życia chrześcijańskiego, o nowych potrzebach duszy chrześcijańskiej, o nowych obowiązkach społecznych duchowieństwa, o nowej ludzkości chrześcijańskiej i o innych rzeczach tegoż pokroju. Takie zwroty, jak powyższe, nie mogąc być tolerowane ani w książkach, ani w wykładach”.

— Papież Leon XIII, Instrukcja dla Świętej Kongregacji Nadzwyczajnych Spraw Kościelnych, 1902; cytowane przez papieża św. Piusa X w Pascendi Dominici Gregis, n. 55, 1907

http://rodzinakatolicka.pl/sw-pius-x-pascendi-dominici-gregis-o-zasadach-modernistow/

 

• „… wielkiego, zorganizowanego ruchu apostazji we wszystkich krajach, zmierzającego do zbudowania jakiegoś uniwersalnego Kościoła, w którym nie będzie już ani dogmatów, ani hierarchii, ani prawideł dla ducha, ani hamulca dla namiętności. A który, gdyby mógł odnieść zwycięstwo, przywróciłby w świecie, pod pozorem wolności i godności ludzkiej, panowanie przebiegłości i siły oraz ucisk słabych, wszystkich tych, którzy pracują i cierpią. […] Albowiem prawdziwymi przyjaciółmi ludu nie są ani rewolucjoniści, ani innowatorzy, lecz tradycjonaliści.”

— Papież św. Pius X, List apostolski Notre Charge Apostolique, 1910 r

http://rodzinakatolicka.pl/sw-pius-x-notre-charge-apostolique-o-bledach-sillonu/

 

• „Kiedy inne organizacje chrześcijańskie udzielają licencji kaznodziejskiej młodym mężczyznom, którzy porzucili podstawy Wiary chrześcijańskiej, Kościół wolałby raczej stanąć w obliczu groźby dezercji tysięcy umysłów uznawanych za błyskotliwych lub uczonych, niż poświęcić jedną jotę Prawdy, którą mu powierzył Założyciel.”

America: A Catholic Review of the Week, tom. 1, n. 15 (24 lipca 1909), s. 410

https://books.google.com/books?id=2X5HAQAAMAAJ&dq=America%201909%20%22preachers%20young%20men%20who%20have%20abandoned%20%22&pg=PP1#v=onepage&q&f=false

 

• „Wszelako Syn Człowieczy gdy przyjdzie, sądzisz, że znajdzie wiarę na ziemi?”

— Błogosławiony Pan Nasz Jezus Chrystus (Łk 18:8)

 

Pamiętajcie: Przyjaciele nie pozwalają swoim przyjaciołom być Novus Ordo, więc rozpowszechniajcie te cytaty jak świat długi i szeroki!

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz